Türkçe’mizde doğru ve gerçek sevgi, kalp temizliği ve samimiyet manalarında kullanılan ihlas kavramı(1), aslında Yaratan ile yaratılan arasında kurulu olan, her karesinde aşk-ı İlâhî’nin koklandığı

“Ehl” ve “Beyt” kelimelerinden müteşekkil olup kelime itibariyle “ev halkı” olarak tercüme edebileceğimiz bu terkip, bizzat Efendimiz (s.a.v.) tarafından ailesi ve yakınlarını kapsamına alan bir

Fıkıh, hitap ettiği insanı doğumundan ölümüne değin hayatın bütün safhalarında kucaklayan, temel kaynak olarak kendisine vahyi (Kur’an-Sünnet) seçmiş, vahyin işlenmesi ve değerlendirilmesi hususunda aklı, zaman

İçerisinde büyük bir alemin gizli olduğu ehl-i dil ve kalem tarafından her dem ilan edilen insanoğlu, kendisine biçilen kısa ömür dilimi içerisinde, ya kendisini kuşatan

İnsanoğlu için paha biçilmez bir hazine olan hayâ duygusu, kökü Rahman’da olan iman ağacının eşsiz meyvelerindendir. Tadı, ruhları kuşatan bu meyveden nasibdâr olanlar, nasipleri ölçüsünce

Rahman’ın kulları (İbad’ur-Rahman) tabiri Kuran-i Celil’de, bizzat Yaratan tarafından birtakım vasıflar zikredilerek; bir yerde insan, diğer bir yerde de melekler için kullanılan (Zuhruf; 19) seçkin